De
penningmeester van Pulchri
Het
wordt nu toch allemaal een beetje sleets. De spanning van het opzoeken van lege
terrassen met ons groepje van drie, is er een beetje af. We zitten met onze koffiemug voor ons en nemen
de coronacrisis nog maar eens door. Er komt bijna niemand meer voorbij
wandelen.
Zondag
is het doodstil in de stad. Ik fiets door de Schoolstraat en daarna door de
Spuistraat. Op zondag!! Het mag niet, dat weet ik, maar het kan makkelijk,
zonder uit te hoeven wijken. Ik hoef niet meer om te rijden, fiets dwars over
kruispunten en door rode stoplichten. Er komt toch niemand aan.
Als
ik thuiskom hangt er een plastic tasje aan mijn deur. Het is van de
penningmeester van Pulchri die heerlijke Irish Stew kan maken. Ik neem er maar
weer een glaasje wijn bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten