yvonne van kuijk

Social Distance

Een beetje afstand vond ik eigenlijk altijd wel lekker, behalve wanneer ik tot over mijn oren verliefd was. Dan kon het niet dichtbij genoeg zijn. Die vlinders houden zich de laatste tijd erg rustig en nu vermaak ik mij prima achter de schildersezel, op de bank met Boekenbende of met Netflix.

Dan verschijnt het Corona-virus en de overheid draagt op toch vooral minder dicht op elkaar te gaan zitten. Restaurants en Bars dicht, Bioscopen, Musea en Bibliotheken waren al dicht. Het besluit wordt genomen om verder thuis te werken. Natuurlijk betekent dat wat aanpassingen maar het voelt niet als een probleem dat ik thuis alleen aan het werk ben.

Sterker nog er daalt een soort rust over mij heen. Nu alle benodigde kantoorspullen in huis zijn (een printer zou nog handig zijn, dat wel maar die zijn even niet leverbaar) kan ik mijn werk gewoon doen, natuurlijk is het wel even aanpassen en wennen want niet alles ligt op dezelfde plek en mijn bureau is stukken kleiner dan op kantoor. Maar het gaat wonderwel. De klanten begrijpen ook dat het even iets anders gaat dan normaal en ik merk echt een houding van; we zitten allemaal in hetzelfde schuitje laten we er het beste van maken.

Neeflief die in de buurt woont en een goede vriend die dicht bij de Ekoplaza woont zijn zo lief om mij van de wekelijkse boodschappen te voorzien. Dagelijks FaceTimen met mijn ouders levert hele leuke momenten op. Mijn vader die steeds roept ‘Hé dat is mijn dochter’ en mijn moeder die onder het kletsen haar haar en haar rimpels bestudeert. Het heeft wel iets hilarisch. Maar we zijn ons allemaal terdege bewust van de penibele situatie waarin we zitten. Mijn ouders zitten qua leeftijd in de risicogroep en ikzelf heb niet de allerbeste longen en wil het risico op een longontsteking niet lopen. Dus blijven we braaf binnen. Buiten schijnt de zon en ik hoor kinderen spelen. Doordeweeks is het niet veel anders dan anders, overdag gewoon aan het werk, ’s-avond Netflix of een boek.

Door het Social Distancing heb ik mij nog nooit eerder zo dicht bij de mensen gevoeld, de buurtappjes met aanbiedingen voor hulp, de whatsappjes gewoon om even contact te hebben en de telefoontjes naar hen die geen digitale wonderen in huis hebben. Ik ben er drukker mee bezig dan ooit tevoren!

Social Distance is te overbruggen!