Terrasje
pakken
![]() |
Eppe de Haan en Julia |
Het
voelt bijna alsof we iets illegaals doen. Is met z’n drieën op anderhalve meter
afstand van elkaar een groep of niet? We struinen Den Haag af, op zoek naar
lege terrassen waar de stoelen nog buiten staan en waar we ieder aan een tafeltje kunnen zitten. Ik heb speciaal een super-de-luxe
koffiemug gekocht (waar ook wijn in kan). We vallen neer bij Milu, maar horen dat het terras morgen een make-over krijgt en ook hier de bankjes weggehaald
worden. Het is bijna als vanouds gezellig met het carillon dat speelt op de
achtergrond, maar iedereen beseft dat het niet echt zo is.
We
zien fotograaf Piet Gispen langs fietsen met zijn camera in de aanslag. Wat zullen
dat mooie verstilde foto’s worden … Ook kunsttaxateur Peter van Beveren komt
voorbij, kraagje van zijn jas hoog opgezet, waarschijnlijk op weg naar het
Venduehuis. Zou er nog wat te taxeren vallen?
In
de verte zien we Hofkapper Heijm Rijken naderen. Met zijn wapperende witte
lokken is hij niet over het hoofd te zien. Hij laat zijn hond uit en steekt
zijn hand op. “Mijn hond krijgt er bijna platvoeten van,” roept hij van gepaste
afstand. "Ik ben alsmaar aan de wandel.”
“Weet
je dat hij altijd het haar van Maxima doet?” zegt mijn vriendin. “Dat heb ik
van een vriend gehoord. Hij verwerkt er enorme haarstukken in, want
eigenlijk heeft ze sliertjeshaar. Maar hij doet het goed, het staat haar wel.”
Even
later zien we beeldhouwer Eppe de Haan met een treurig gezicht naderen. Hij
klaart wat op als hij ons ziet en zijn ei kwijt kan. “In Juni zou mijn
tentoonstelling in Pulchri Studio zijn, maar ja … of dat nog doorgaat?!”
We
hopen met z’n allen dat van uitstel geen afstel komt. Normaal zou hij in
Pietrasanta in Italië zijn, maar nu werkt hij in zijn kleine atelier in Den Haag.
“In
Pietrasanta is het nu ook niet goed toeven. Veel mensen uit Milaan hebben er
een huis en zijn er op het laatst nog heen gegaan, met virus en al. Mijn werkplek daar, Studio
Sem, is nu ook gesloten. Ik heb nog net op de valreep een beeld verkocht, maar
dat moest wél ingepakt en verscheept worden. Dat lukte gelukkig nog, op het
nippertje.”
Eppe en Julia sjokken maar weer verder. Wij nemen nog een flinke slok uit onze koffiemug.
![]() |
vlnr Margreet Hofland, Marleen de Kluizenaar, Nanette Backers |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten